anythinssss

کم خونی به ندرت، از دست دادن خون مزمن ناشی از بواسیر داخلی ممکن است باعث کم خونی شود. در این حالت شما گلبول‌های قرمز سالم کافی برای حمل اکسیژن به سلول‌های خود ندارید.

بواسیر خفه‌ شده اگر خون رسانی به محل بواسیر داخلی قطع شود، بواسیر ممکن است “خفه” شود. این وضعیت می تواند باعث ایجاد درد شدید شود.

لخته خون گاهی اوقات، لخته می‌تواند در بواسیر ترومبوز شده ایجاد شود. اگرچه خطرناک نیست، اما می‌تواند بسیار دردناک باشد و گاهی اوقات نیاز به تخلیه دارد.

عفونت

وجود منگوله‌های پوستی ممکن است بخشی از بافت پوستی از پوست آویزان شود.

در خصوص دریافت اطلاعات بیشتر در جهت بواسیر داخلی اینجا کلیک کنید.

بسیاری از افراد به دلیل مزمن بودن بیماری برای درمان بواسیر از روش های درمان خانگی استفاده می کنند. برخی نیز روش های درمان بواسیر در طب سنتی را به کار می گیرند. البته کارآمدی این روش ها در درمان بواسیر قابل انکار نیست اما بهتر است از آن ها بیشتر در پیشگیری از بیماری استفاده شود. برخی از این روش ها مثل افزایش تحرک، پرهیز از نشستن یا ایستادن زیاد، افزایش مصرف فیبر، استفاده از پمادهای گیاهی، حمام آب گرم و استفاده از یخ بر روی موضع برای تسکین خارش در درمان بواسیر موثر شناخته شده اند.

ممکن است لازم باشد فرد برای درمان بواسیر یک روز به طور کامل دراز بکشد تا از فشار بر ناحیه ی مقعد کم شود. در درمان های پزشکی جدید نیز از روش های قدم به قدم با هدف کاهش علائم و پیش گیری از حاد تر شدن بیماری استفاده می شود. نوع درمان بواسیر به میزان پیشرفت بیماری بستگی دارد. این درمان ها در اکثر موارد به صورت قرص، شیاف یا پماد موضعی برای افراد مبتلا تجویز می شوند. در موارد حاد تر درمان بواسیر به رو جراحی انجام می شود.

این بیماری درجات مختلفی دارد که به ترتیب از نوع یک تا چهار از کم خطر ترین تا پرخطر ترین ادامه می یابد. شناخت این درجات برای درمان بواسیر و انتخاب روش بهبود از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. میزان شدت هموروئید را می‌توان به صورت زیر درجه بندی کرد:

درجه 1: بدون افتادگی

درجه 2: پرولاپسی که با گذشت زمان از بین می رود.

درجه 3: پرولاپس یا زائده ای که می‌توانید آن را با دست به داخل مقعد برگردانید.

درجه 4: افتادگی یا زائده ای که نمی توانید به آن فشار وارد کنید زیرا باعث درد شما می شود.

این امکان وجود دارد که خارش مقعدی بعد از رابطه آنال یکی از علائم بیماری های مقاربتی باشد. برخی از این بیماری ها که اغلب با خارش همراه هستند؛ شامل:

تبخال مقعد: تبخال مقعدی توسط ویروسی به نام ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) ایجاد می شود. زخم‌های قرمز و تاول‌های سفید رنگی که هنگام شیوع بیماری ظاهر می‌شوند، می‌توانند خارش‌دار و ترشح یا چرک باشند.

زگیل مقعد: زگیل مقعدی نوعی زگیل تناسلی است که هم در داخل مقعد و هم در خارج از مقعد ظاهر می شود. آنها ممکن است در ابتدا هیچ درد یا ناراحتی برای شما ایجاد نکنند، اما می توانند رشد کرده و به طور فزاینده ای خارش داشته باشند.

برای دریافت اطلاعات بیشتر در خصوص علت خارش مقعدی اینجا کلیک کنید.

شپش ناحیه تناسلی: شپش ناحیه تناسلی یا phthirus pubis بیشتر به عنوان خرچنگ شناخته می شود. آنها حشرات کوچکی هستند که از طریق رابطه جنسی پخش می شوند و می توانند اندام تناسلی و در برخی موارد مقعد، به ویژه موهای اطراف این نواحی را کلونیزه کنند. این شپش ها باعث خارش تحریک کننده خواهند بود.

هموروئید: بواسیر زمانی اتفاق می افتد که رگ های داخل یا اطراف مقعد و راست روده متورم شوند. هموروئید خارجی در قسمت بیرونی مقعد شایع ترین نوع است و می تواند باعث خارش تحریک کننده همراه با درد شود، به خصوص در هنگام نشستن یا مدفوع.

اکثر شقاق‌های کوتاه مدت مقعدی می‎‌توانند با درمان خانگی در عرض 4 تا 6 هفته بهبود یابند. درد حین اجابت مزاج معمولاً ظرف چند روز پس از شروع درمان خانگی از بین می‌رود.

چندین مرحله وجود دارد که می‌توانید برای تسکین علائم خود و کمک به درمان شقاق مقعدی انجام دهید:

سعی‌کنید از یبوست جلوگیری کنید.

میوه ها، سبزیجات، لوبیاها و غلات کامل را هر روز در رژیم غذایی خود بگنجانید. این غذاها سرشار از فیبر هستند.

به مقدار زیاد مایعات بنوشید.

هر روز ورزش کنید حتی شده به مقدار کم.

در صورت نیاز هر روز یک مکمل فیبر مانند Benefiber Citrucel یا Metamucil مصرف کنید. همه دستورات روی جعبه دارو را بخوانید و دنبال کنید.(حتما حتما با مشورت پزشک)

 زیاد روی توالت ننشینید.

برای درمان شقاق مقعد سعی‌ کنید از نرم‌کننده‌ها یا ملین‌های مدفوع استفاده‌کنید تا حرکات روده کمتر دردناک باشد. از پزشک خود بپرسید که چه مدت باید ملین مصرف‌کنید.

جهت دریافت اطلاعات بیشتر در خصوص درمان شقاق مقعدی اینجا کلیک کنید.

2 یا 3 مرتبه در هر روز به مدت 20 دقیقه در یک وان پر شده از چند سانتی متر آب گرم بنشینید. به این امر حمام سیتز می‌گویند. این روش بافت پاره‌شده را تسکین می‌دهد و شل‌شدن اسفنکتر داخلی مقعد به حل مشکل شما کمک می‌کند. از قراردادن صابون، نمک و شامپو در آب خودداری کنید.

با پزشک خود در مورد مصرف کرم‌های بدون نسخه مانند اکسید روی، Preparation H، Anusol یا هیدروکورتیزون 1%، برای مدت کوتاهی صحبت‌کنید. اینها ممکن است به تسکین بافت مقعد کمک کنند.

از دارو برای درمان شقاق مقعدی استفاده کنید. تمام دستورالعمل‌های مربوط به دارو را بخوانید و کامل به آن عمل کنید. اگر پزشک معالج داروی تجویزی برای کاهش علت درد مقعد به شما داده است، آن را مطابق دستورالعمل جعبه مصرف کنید.

در عمل فیشر با لیزر نسبت به جراحی سنتی از بی حسی موضعی استفاده می شود.

دوره نقاهت در عمل فیشر با لیزر نسبت به جراحی کمتر می باشد. بنابراین بیمار هرچه سریع تر می تواند به زندگی عادی خویش باز گردد.

با توجه به اینکه حین عمل فیشر با لیزر، اعصاب و عروق خونی آسیب دیده ترمیم می شوند، بنابراین خونریزی و درد کمتری ایجاد می شود.

اشعه لیزر محیط عمل را کاملا از هرگونه میکروب و ویروس و … ضد عفونی می کنند. بنابراین میزان انتقال ویروس هایی مثل ایدز، هپاتیت و … حین عمل غیر ممکن می باشد.

در جراحی سنتی، بیمار بعد از عمل در بیمارستان چند روز بستری است و مداوم باید به تعویض پانسمان بپردازد. در حالی که جراحی توسط  لیزر فیشر سرپایی بوده  و نیازی به بستری نمی باشد .

لیزر فیشر برخلاف جراحی سنتی به بافت اطراف مقعد آسیب نمی زند و باعث نکروز یا آسیب یا پارگی عضله اسفنکتر مقعد یا آسیب به عروق خونی  نمی شود.

جهت دریافت اطلاعات بیشتر در خصوص عمل فیشر با لیزر اینجا کلیک کنید.