تفاوت لوله مانیسمان نورد سرد و نورد گرم
لولههای مانیسمان نورد سرد
دومین فرایندی که در مبحث تفاوت لوله مانیسمان نورد سرد و نورد گرم به آن مبپردازیم نورد سرد است. دمای فولاد در فرآیند تولید لوله، عامل اصلی تفاوت لوله مانیسمان نورد گرم و نورد سرد به شمار میآید. در حالی که هر دو نوع محصول مراحل شکلدهی مشابهی را طی میکنند، فولاد مورد استفاده در تولید نورد گرم در دماهایی بالاتر از دمای تبلور مجدد، معمولاً بالای 900 درجه سانتیگراد، قرار میگیرد. برعکس، در تولید لولههای نورد سرد، شمشها و بیلتهای فولادی در دماهای بسیار پایینتری از آسیابها عبور میکنند که معمولاً در دمای اتاق است.
این تفاوت دما بر عوامل مختلفی از جمله کیفیت سطح، مقاومت پیچشی، تنشهای پسماند و غیره در هر دو نوع لوله تأثیر میگذارد و باعث تفاوت لوله مانیسمان نورد سرد و نورد گرم میشود.
تولید لولههای نورد سرد ابتدا نیازمند عبور از فرآیند نورد گرم است. در این راستا، تولید لولههای نورد سرد به نسبت نورد گرم به سوخت، نیروی کار و عملیات بیشتری نیاز دارد. بنابراین، قبل از اینکه لولههای فولادی بتوانند به نورد سرد برسند، باید از فرآیند نورد گرم عبور کنند. این مرحله الزامی است زیرا در طول این فرآیند، بلوکهای فولادی به لولههای توخالی تبدیل میشوند. فولاد باید دمای تبلور مجدد را پشت سر بگذارد تا فرآیند تولید صافی تسهیل شود. تنها زمانی که آلیاژ به این دما برسد، امکان شکلدهی صحیح وجود دارد.
ترشی
یکی دیگر از مواردی که باعث تفاوت لوله مانیسمان نورد سرد و نورد گرم میشود این است که قبل از نورد سرد، لولههای فولادی که از طریق نورد گرم تولید شدهاند، باید از مرحله ترشی عبور کنند. قرار گرفتن در معرض دماهای بالا در طول تولید، منجر به تشکیل فلس روی سطح لوله میشود. این پوشش عمدتاً از انواع اکسیدها تشکیل شده و میتوان آن را با استفاده از روغن یا آب شست. این فرآیند به حذف رسوبات ترشی کمک میکند. پس از اینکه فلسها به طور مؤثر تمیز شدند، لولهها برای فرآیند نورد سرد آماده میگردند. در این مرحله، از روش نورد پروفیلی استفاده میشود که در آن لوله فولادی از میان چندین رول در دمای اتاق عبور میکند.